TAHITIAANS

Tahitiaanse parels vandaag

Tegenwoordig zijn prachtige zoetwaterparels verkrijgbaar in een veelvoud aan kleuren en maten. Ze zijn een steunpilaar geworden in de markt voor fijne sieraden. Continue kwaliteitsverbeteringen hebben ervoor gezorgd dat ze bijna kunnen wedijveren met hun zoutwatertegenhangers.

Tahitiaanse parels Oester
Tahitiaanse parels worden gekweekt in de zwartlipoester. De wetenschappelijke naam van de oester is Pinctada margaritifera cumingi. De natuurlijke oesterpopulatie van de zwartlipoester is ernstig uitgeput, dus worden ze beschermd tegen oogsten. Om een ​​populatie oesters te creëren voor de parelkwekerij, wordt het oesterzaad in de oceanen verzameld. Het zaad is het jonge stadium van ontwikkeling na de larven. Het verzamelen van het zaad begint in december en het verzamelnet wordt zes tot negen maanden later opgehaald. Op dit moment is het zaad tussen de één en twee inch in diameter. Het zaad wordt vervolgens zorgvuldig verzorgd en grootgebracht tot het ongeveer tweeënhalf tot drie jaar oud is. Hun grootte is in deze tijd ongeveer verdrievoudigd. Zwartlipoester


- Fotocredit: Jim Maragos


Groei van Tahitiaanse parels
Meer dan 50% van de oesters reageert niet goed op de implantatie. Als gevolg hiervan heeft de kweker ongeveer 20% van zijn oorspronkelijke oesters die uit zaad zijn gekweekt als parelproducenten. De oesters worden beschermd tegen omgevingsfactoren en predatie in een gesloten of beschermde lagune. Daar worden de oesters de komende 22 tot 26 maanden zorgvuldig verzorgd. Ze leggen elke dag drie tot vier lagen van 0,5 tot 1 micron af. Een micron is 1/1000ste van een millimeter.

Oogsten van Tahitiaanse parels
Tahitiaanse parels worden geoogst tussen de maanden mei en november. Elke parel wordt zorgvuldig geoogst door een nucleator. Als de parel van goede kwaliteit is, plaatst de nucleator vaak een grotere kraal en begint de groeicyclus opnieuw. Een enkele oester kan op deze manier vier parels produceren, waarbij elke volgende parel groter is dan de vorige. De kwaliteit kan echter met elke parel afnemen. Een oester die goed heeft geproduceerd, wordt vervolgens teruggezet in het wild om broedmateriaal te worden voor toekomstige generaties. Slechts ongeveer vijf procent van de oogst is rond. De rest is rond, barok of heeft andere vormen. Bovendien zal ongeveer 40% van edelsteenkwaliteit zijn. Ten slotte zal slechts één tot twee procent van elke oogst rond en van edelsteenkwaliteit zijn.

Nucleatie van parels
Vakkundige technici reinigen en sorteren de oesters vóór de nucleatie. Ze moeten ook controleren of de oester niet op het punt staat om te paaien. Om toekomstige populaties te garanderen, wordt een oester die op het punt staat om te paaien onmiddellijk teruggezet in het water. Vóór de nucleatie moet de nucleator een donoroester kiezen voor mantelweefsel. De schelpkleur van die donoroester kan de resulterende parel beïnvloeden. De volwassen oester wordt genucleëerd. Er wordt een kleine insnijding gemaakt in de gonade van de oester en het stukje donorweefsel wordt samen met een speciaal gemaakte kraal ingebracht. De oester wordt teruggezet in het water en het duurt ongeveer een maand voordat de insnijding is genezen. Nucleatiekralen variëren in grootte van 6 mm tot 10 mm.

Tahitiaanse parels verwerken
Nadat de parels uit de oesters komen, worden ze gewoon gewassen, gedroogd en licht gepolijst. Er is geen andere bewerking toegestaan. Bovendien moeten parels gemiddeld 0,80 mm parelmoer bevatten.